Sivas'ta Kadın Dayanışması El Emeğiyle Büyüyor
Sivas'ta bir kadın girişimcinin başlattığı girişim, mahalle kültürünü ve kadın dayanışmasını yepyeni bir boyuta taşıdı. Süleyha Ekici, uzun yıllardır işlettiği tuhafiye dükkânını, kadınlardan gelen yoğun talep üzerine bir el işi atölyesine çevirdi. Bu dönüşümle birlikte dükkân, artık sadece iplik ve örgü malzemeleri satan bir yer değil, aynı zamanda onlarca kadının sosyalleştiği, öğrendiği ve para kazandığı bir üretim alanı haline geldi.
Ev Kadınlarının Yeni Buluşma Noktası: Kazanç ve Moral Bir Arada
Süleyha Ekici’nin ifadesine göre, atölye mahalledeki birçok kadının ikinci adresi olmuş durumda. Kadınlar, öğleden sonra saatlerinde dükkâna gelip beğendikleri ipleri seçiyor, ister kazak ister çanta, ne örmek isterlerse onu örüyorlar. Becerisi daha ileri olan kadınlar, örgüye yeni başlayanlara destek veriyor. Ortaya çıkan ürünler dükkânın ön kısmındaki raflara yerleştirilerek satışa sunuluyor. Üstelik bazı kadınlar sipariş bile alıyor.
Süleyha Ekici, ilk kez ürününü satan kadınların kazançlarını alırken yaşadığı heyecanın, moral anlamında büyük bir değişim yarattığını söylüyor. Atölyeye gelen kadınlar, yalnızca ekonomik kazanç değil, psikolojik destek ve sosyal bağ da elde ediyor.
Kadınların Kendi Ayakları Üzerinde Durmasına Bir Adım Daha
Fatma Ekşi de atölyeye düzenli gelen kadınlardan biri. Burayı, klasik “kadın günü” ortamının üretken hâli olarak tanımlıyor. Kadınlar burada hem öğreniyor hem de kendi gelirlerini elde ediyor. Kimi kadınlar çeyiz ürünleri örüyor, kimisi doğrudan siparişle çalışıyor. Hepsinin ortak noktası, ilk defa kendi kazançlarıyla alışveriş yapmanın gururunu yaşıyor olmaları.
Fatma Ekşi’ye göre bu girişim, sadece bir üretim alanı değil, aynı zamanda bir nefes alma yeri. Kadınlar gün geçtikçe atölyeye daha fazla ilgi göstermeye başlıyor. Yaz mevsimi nedeniyle ziyaretçi sayısı zaman zaman düşse de, kış aylarında sayı artıyor. Artık kadınlar, ev ziyaretleri yerine bu atölyeyi tercih eder hale geldi.
Hayatla Bağını El İşleriyle Güçlendirdi
Atölyenin kendisine sağladığı faydaları anlatan Ayşe Çelik ise duygusal bir boyuta dikkat çekiyor. Eşini kaybettikten sonra büyük bir boşluğa düştüğünü söyleyen Çelik, bu atölyenin ona hem bir uğraş hem de moral kaynağı olduğunu ifade ediyor. Sabah kalkar kalkmaz soluğu atölyede alan Çelik, artık yalnız hissetmediğini, çevresiyle daha güçlü bir bağ kurduğunu ve ürettiği ürünlerle evine katkı sağladığını vurguluyor.
Yakınları da onun atölyedeki varlığını öğrenmiş durumda. Çoğu zaman kendisine ulaşmak isteyenler doğrudan dükkâna gelerek ziyaret ediyor. Örgü masalarının başında geçirilen her saat, onun için hem terapi hem de üretim anlamına geliyor.
Sivas’ta sıradan bir tuhafiye dükkânı, mahalle kadınlarının el birliğiyle dönüştürdüğü üretim alanına evrildi. Kadın girişimciliği ve dayanışmasının bir örneği haline gelen bu atölye, hem ekonomik hem de sosyal anlamda büyük bir ihtiyaca karşılık veriyor. Girişimci kadınların attığı bu adım, başka mahallelere ve şehirlere de ilham verecek nitelikte.
Kaynak: Zeki Ersin Yıldırım
Bakmadan Geçme
