Diyarbakır'ın En Fakir İlçesi Hangisi?

Diyarbakır'da ekonomik dengesizliğin ilçelere göre dağılımı

Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nin en büyük şehirlerinden biri olan Diyarbakır, geniş bir yüzölçümüne ve birbirinden farklı ekonomik yapılara sahip ilçeleriyle dikkat çekiyor. Şehir merkezinde yer alan Kayapınar, Bağlar, Sur ve Yenişehir ilçeleri daha hareketli ve nüfus yoğunluğu yüksek bölgeler olarak öne çıkarken, kırsal alanlarda bulunan ilçeler ekonomik gelişmişlik bakımından aynı seviyede değil. Bu fark özellikle gelir düzeyi, işsizlik oranı ve temel hizmetlere erişim gibi göstergeler üzerinden incelendiğinde daha belirgin hle geliyor. Yapılan değerlendirmelerde, Diyarbakır'ın bazı ilçelerinin uzun yıllardır sosyal ve ekonomik açıdan daha kırılgan bir yapı sergilediği görülüyor.

Silvan'ın dezavantajlı konumu ve karşılaştığı sorunlar

Diyarbakır'ın en fakir ilçesi olarak öne çıkan yerleşim, geniş kırsal alanlara sahip olan Silvan'dır. Silvan, hem nüfus dağılımı hem geçim kaynakları hem de altyapı imknları açısından pek çok zorlukla karşı karşıya kalmıştır. İlçede tarım ve hayvancılık temel geçim kaynağıdır ancak bu alanlarda modernleşme düzeyi düşük olduğu için gelir düzeyleri sınırlı kalmaktadır. Ayrıca istihdam alanlarının kısıtlı olması, genç nüfusun iş bulmakta zorlanmasına yol açmaktadır. Bu durum, ilçenin gelir ortalamasının uzun süredir Diyarbakır ortalamasının altında seyretmesine neden olmaktadır.

Kırsal mahallerin ekonomik yapıya etkisi

Silvan'ın ekonomik olarak dezavantajlı görülmesinde, geniş kırsal yerleşimlerin rolü büyüktür. İlçenin merkez nüfusu sınırlı olsa da çevredeki köylerin büyük bir kısmında geçim tamamen küçük ölçekli tarıma dayanır. Bu üretim modeli çoğu zaman aile içi tüketimi karşılamaya yöneliktir ve ticari anlamda ciddi bir gelir sağlamaz. Kırsal kesimlerde eğitim, sağlık ve ulaşım gibi temel hizmetlere erişimde yaşanan sorunlar da ekonomik gelişmişlik seviyesini doğrudan etkilemektedir. İlçenin yıllardır devam eden göç verme eğilimi bu tabloyu daha da belirgin hle getirmiştir.

Eğitim ve altyapı farklılıklarının ilçe gelişimine etkisi

Diyarbakır genelinde ilçeler arasındaki farkın en net görüldüğü alanlardan biri eğitim seviyesidir. Silvan'da okullaşma oranları ve özellikle lise sonrası eğitim imknlarına erişim diğer ilçelere kıyasla daha sınırlıdır. Eğitimdeki bu farklılık, uzun vadede gelir seviyelerinin düşük kalmasına neden olurken, ilçede nitelikli iş gücünün oluşmasını da zorlaştırmaktadır. Altyapı yatırımlarının gecikmesi, sanayi ve hizmet sektörlerinin ilçede yeterince gelişememesi ekonomik çeşitliliği azaltmıştır. Bu durum da Silvan'ın Diyarbakır'ın en kırılgan ilçelerinden biri olarak anılmasına yol açmıştır.

Ekonomik potansiyelin güçlendirilmesi için atılan adımlar

Her ne kadar Silvan uzun süredir dezavantajlı bir ilçe olarak değerlendirilse de son yıllarda bölgede önemli projeler hayata geçirilmeye başlanmıştır. Silvan Barajı ve sulama projeleri, ilçenin tarımsal potansiyelini artırmayı hedefleyen yatırımlar arasında yer alıyor. Bu projeler tamamlandığında tarım arazilerinin verimliliğinin artması, istihdamın çoğalması ve gelir seviyelerinin yükselmesi beklenmektedir. Ayrıca kırsal kalkınma programları kapsamında yapılan destekler, hayvancılık ve yerel üretimin gelişmesine katkı sunmaktadır. Uzmanlar, bu yatırımların ilçenin sosyoekonomik yapısını uzun vadede olumlu yönde değiştirebileceği görüşündedir.

Diyarbakır'daki genel tabloyu tamamlayan ilçeler

Diyarbakır'da ekonomik açıdan zorluk yaşayan tek ilçe Silvan değildir. Kulp, Hazro ve Hani gibi kırsal ağırlıklı ilçeler de benzer sorunlara sahiptir. Ancak nüfus büyüklüğü, tarımsal üretim modelinin yapısı ve istihdam seviyeleri değerlendirildiğinde Silvan'ın dezavantajları diğer ilçelere göre daha belirgin hle gelir. Şehir merkezine uzaklık ve sanayi yatırımlarının sınırlı oluşu, ilçenin gelişim hızını doğrudan etkilemektedir.

Diyarbakır'ın sosyoekonomik haritası incelendiğinde, ilçelerin kendi dinamiklerine göre farklı gelişim seviyelerine sahip olduğu görülür. Bu farkların azaltılması için yürütülen projeler, özellikle Silvan gibi gelişme potansiyeli yüksek ancak uzun yıllar geri kalmış bölgelerde büyük önem taşımaktadır.

Kaynak: Zeki Ersin Yıldırım